توضیحاتی مختصر درباره مشاوره روانشناسی کودک (نوزادان)

تا همین اواخر ، مردم به غلط فکر می کردند که بیشتر بچه ها به خاطر درد معده گازدار گریه می کنند. بعدها نظریات دیگر ارائه شدند که به مراتب علمی تر و کاربردی تر بودند. یکی از فرضیات این است که اصولا نوزادان ما سه ماه زودتر و قبل از آمادگی کامل شان برای ورود به جهانی جدید به دنیا می آیند. و زمانی که سه ماهه چهارم را با تقلید همان احساساتی که در رحم مادر دوست داشتند – یعنی همان آرامش ، همان صدا ، همان حرکات ریتمیک – برای شان خلق می کنیم ، خیلی زودتر به آرامش می رسند و طولانی تر می خوابند.

در ادامه برخی نکات را که روانشناسان کودک و  مشاوره روانشناسی کودک برای توجیه آرامش نوپایان مطرح می کنند را آورده ایم :

1. اتومبیل در حال حرکت بدخلقی های نوزاد را تسکین می دهد، البته نه به واسطه متوقف کردن دردهای ناشی از تجمع گاز در معده نوزاد ، بلکه از آن رو که تقلیدی از حرکات و صداهای داخل رحمی است و تلنگری بر عکس العمل توام با آرامش شان می باشد.
2. در آغوش گرفتن ، نوزاد را ننر بار نمی آورد ، زیرا او قبل از تولد هفت روز هفته و بیست و چهار ساعت شبانه روز در آغوش مادر جا داشته!(بنابراین در آغوش گرفتن یک نوزاد حتی به مدت دوازده ساعت در روز ، معادل فقط پنجاه درصد زمان قبل از تولد است.)
3. قنداق کردن و صدای آرام و یکنواخت ؛ مانند صدای آبشار ، به خواب نوزادان کمک می کنند ، زیرا نوزادان دوباره به همان احساسی دست پیدا خواهند کرد که در رحم مادر با آن آشنا بودند.
4. نوزادان اغلب موقعی که در جایی ساکت تنها و بدون پوشش رها می شوند ، گریه می کنند آن هم به خاطر احساس محدودیتی که تجربه می کنند- حالتی مثل گیر کردن فردی بالغ در کمدی تاریک – این تنها گذاشته شدن در تضاد با هماهنگی دایم احساساتی است که در رحم مادر از آن لذت می بردند.
5. نوپایان فراموش می کنند بگویند : “لطفا” و “متشکرم” زیرا مثل غارنشینان بی اراده و ناشکیبا هستند ( آن ها هنوز برای این خوبی های کوچک حاکم بر جامعه ارزش قائل نیستند.)
6. علی رغم این که خیلی خیلی از آن ها بزرگتر و قوی تریم ، اما نوپایان درست مثل شکارچیان غارنشینی که کارشان شکار فیل بود ، شجاعانه ما را به مبارزه دعوت می کنند.
7. نوپایان ، درست مثل خویشاوندان سابق ما از نقاشی روی صورت ، چسباندن پر لای موها ، کشیدن شکل روی دیوار و در آوردن صدای طبل لذت می برند.
8. نوپایان با معقول بودن و منطقی بودن مشکل دارند.(حتی در یک روز خوب) زیرا زبان ، مغز ، منطق  و مرکز کنترل صبر در آن ها درست مثل انسان های اولیه بسیار رشد نیافته است.