مقدمه ای بر آناتومی تنفس

مشاهده ومطالعه تنفس و نحوه هماهنگی آن با حرکات را از زمانی شروع کردم که معلم رقص شدم . این مشاهدات ، نقش مهمی در روش آموزش دروس وتمریناتی که در مدرسه رقص آن ماری بر عهده داشتم ایفا کرد ومن تاثیر معنادار تنفس برعملکرد و حالت های حرکتی را مورد مطالعه قرار دادم.

آگاهی من، به طور خاص هم درگوناگونی های عمل تنفس ، وهم در زمینه حرکات تلفیقی وترکیبی بدنی بیشتر و بیشتر می شد. گاهی دو حرکت با هم تلفیق می شدند گاهی کارایی شان مستقل از یکدیگر بود وگاهی نیز برعکس  عمل می کردند.

کشفیات علمی دوران تحصیلم در رشته فیزیوتراپی در کنار پرسش و پاسخ های فراوان در طول گذران دوره ها ، همراه با توجه ویژه ام بر تکنیک های آوایی ، موجب شد به تجربیات پربارتری دست پیدا کنم . برایم روشن شد که تنفس ، از ناشناخته ترین جنبه های کارکرد بدن است که با باورهای نادرست و نابجایی عجین شده است . مثلا گروهی بر این باورند که انبساط ریه ها باعث باز شدن قفسه سینه میشود ، و عده ای نیز تصور می کنند در طول تنفس ، دیافراگم به سمت بالا حرکت می کند و حتی اندامها را نیز بالا می کشاند . تقریبا همه ادمها دم را حرکتی رو به بالا می دانند .

علاوه بر این ، در بین شیوه های گوناگون کارکرد بدن ، قوانینی هستند که بر پایه شواهد مستحکم و استواری قرار  نگرفته اند مثلا عده ای می گویند دم مفید تر از بازدم است در حالی که برخی دیگر خلاف این عقیده را دارند . در سال های اخیر شاهد بودم که در برنامه تلویزیونی که تنفس شکنی را آموزش می داد، گفته شد :(( تنفس شکمی مفیدتر از تنفس سینه ای است زیرا باعث گردش بهتر هوا می شود)) در جایی دیگر ، عده ای بر این باورند که فقط تنفس دنده ای باید انجام شود و….. دریافته ام که هیچ یک از این تکنیک های تنفسی ، به خودی خود نه زیان آورند و نه تنها تکنیک درستی که می شود به کار برد. فقط باید تکنیک با دقت انتخاب شود.